Koncepcja edukacji spółdzielczej istnieje już od dawna. Jednak z jakiegoś powodu wiele osób nadal nie ma jasnej definicji uczenia się opartego na współpracy. Jednym z powodów może być fakt, że inne strategie uczenia się, takie jak kształcenie zróżnicowane lub mieszane, cieszą się w dużej mierze większym zainteresowaniem niż uczenie się oparte na współpracy.
Uczenie się oparte na współpracy, nie mylić z uczeniem się opartym na współpracy, to ważna teoria uczenia się, która wspiera rozwój uczniów w różnych środowiskach, od klasy po biznes. Uczenie się oparte na współpracy opiera się na pracy grupowej i komunikacji między zespołami, ale jest w tym znacznie więcej, niż większość ludzi zdaje sobie sprawę.
Co to jest uczenie się oparte na współpracy?
Uczenie się oparte na współpracy to strategia edukacji oparta na pracy grupowej i zespołach skupiających się na wspólnym celu. Podstawowym elementem tej strategii uczenia się jest pokazanie pozytywnych efektów bycia niezależnym i wykazywania się własnymi umiejętnościami przy jednoczesnym zarządzaniu osobistą odpowiedzialnością. W uczeniu się opartym na współpracy uczniowie pracują ze sobą nad zadaniem lub projektem.
Należy jednak pamiętać, że w przypadku tego rodzaju uczenia się uczniowie pracują razem nad wysiłkami grupowymi, ale każdy z nich ma swoje własne zadanie, na którym musi się skupić. Pomysł jest taki, że ludzie w tym środowisku będą mieli szansę wzmocnić swoje umiejętności, jednocześnie obserwując, jak ich działania mogą wpłynąć na szerszą grupę.
Kontakty społeczne uczniów podczas pracy budują także lepsze koleżeństwo i możliwości tworzenia więzi między zespołami, szczególnie w środowisku pracy. Jest to dla ludzi szansa na wzajemne poznanie się i zrozumienie mocnych i słabych stron swoich rówieśników. Praca społeczna wspiera także pracowników w rozwijaniu umiejętności miękkich, takich jak rozwiązywanie problemów, komunikacja i współpraca.
Zrozumienie korzyści wspólnego uczenia się
Uczenie się oparte na współpracy polega na tym, aby uczniowie skupiali się na swoich celach i tym, jak ich działania wpływają na inne osoby w zespole. Jako nauczyciele pracujący w środowisku uczenia się opartym na współpracy, nauczyciele nie instruują aktywnie, ale po prostu dbają o to, aby uczniowie wykonywali swoje zadania.
Ta mniej praktyczna metoda edukacji może być pozytywna dla liderów zespołów, którzy nie mają tyle czasu na oferowanie rozwiązań szkoleniowych. Uczenie się oparte na współpracy pozwala uczniom zarządzać większą liczbą własnych doświadczeń edukacyjnych. Inne korzyści płynące ze wspólnego uczenia się obejmują:
- Pozytywna współzależność: Grupa dzieli cel, który wszyscy uczniowie wspólnie osiągają. To, czy ci pracownicy osiągną ten cel, będzie zależało od zdolności wszystkich członków zespołu do zjednoczenia się i wdrożenia własnych umiejętności, aby odnieść sukces. Każdy musi współpracować, aby odnieść sukces, ale ważne jest również, aby poszczególne osoby były świadome swoich obowiązków, mocnych i słabych stron.
- Odpowiedzialność grupowa i indywidualna: Uczniowie w środowisku uczenia się kooperatywnego są odpowiedzialni za własną pracę i realizację celów projektu. Wiedzą jednak również, że inni ludzie w grupie polegają na nich, aby mogli ukończyć swoje własne zadania. Pomaga to w zrozumieniu pozycji jednostki w grupie.
- Pozytywne interakcje: Uczniowie uczestniczący w procesie uczenia się opartego na współpracy pracują w środowisku, w którym zachęca się ich do wzajemnego wspierania i prowadzenia dyskusji. Każdy ma swój własny zestaw umiejętności, dzięki czemu może nauczyć się nowych rzeczy, których nie byłby w stanie odkryć, pracując sam. Pomaga to w ułatwieniu wspólnego uczenia się, które różni się od wspólnego uczenia się.
- Umiejętności interpersonalne i grupowe: W środowisku współpracy, w którym współpracuje wiele osób, uczniowie uczą się, jak pracować w tandemie z innymi i komunikować się z szerszą grupą. Uczą się otwartości i komunikatywności w stosunku do swoich pomysłów, a także otwartości na opinie i słuchania pomysłów różniących się od ich własnych.
- Przetwarzanie grupowe: Członkowie grupy pracujący razem w małych grupach uzyskują wgląd w mocne i słabe strony swoich rówieśników w pracy zespołowej. Te zajęcia edukacyjne mogą również budować poczucie własnej wartości, pomagając uczniom dostrzec własne mocne strony. Kiedy współpracujące grupy uczące się potrafią zrozumieć swoje umiejętności w porównaniu z resztą zespołu, wszyscy mogą współpracować efektywniej.
- Krytyczne myślenie: Uczniowie mogą wykorzystać te zadania edukacyjne do rozwijania swoich umiejętności krytycznego myślenia. Umiejętność starannego myślenia o tym, jak dotrzeć do zwykłych dziewcząt w przestrzeni biznesowej, jest kluczowa. Strategie uczenia się kooperatywnego nawet poprawiają podejmowanie decyzji, pomagając jednostkom określić najlepszy sposób działania dla grupy o określonych celach edukacyjnych.
Gdzie wspólne uczenie się jest najskuteczniejsze?
Lekcje wspólnego uczenia się i zajęcia grupowe są doskonałe w sytuacjach, w których ważne jest rozwinięcie poczucia odpowiedzialności w grupie. Grupa uczniów w przestrzeni edukacyjnej, takiej jak szkoła średnia, lub w firmie, może korzystać z korzyści płynących ze wspólnych działań edukacyjnych, aby się rozwijać i prosperować. Aby jednak te metody uczenia się były skuteczne, muszą zawierać następujące elementy:
- Pozytywna współzależność: Uczniowie muszą uczestniczyć w grupie i znać swoją rolę w uczeniu się innych uczniów. Każdy członek musi być za coś odpowiedzialny
- Pozytywna interakcja: Umiejętności w małych grupach rozwijane są przez grupy uczniów współdziałających ze sobą i motywujących się nawzajem. Członkowie grupy powinni otwarcie mówić o tym, co rozumieją, a czego nie, aby można było odkryć mocne i słabe strony.
- Odpowiedzialność:Każda osoba musi być odpowiedzialna za swoje działania w dążeniu do celów grupy. Aktywne uczenie się wymaga od jednostek wykazania się zrozumieniem
- Przetwarzanie grupowe: Uczniowie powinni zastanowić się nad strukturą grupy i zastanowić się, którzy członkowie zrobili co, aby zachęcić do uczenia się na wyższym poziomie
W trakcie całego procesu studenci w tego typu środowisku edukacyjnym rozwiną również indywidualne wyniki w nauce, w tym ulepszone umiejętności interpersonalne i umiejętności miękkie. Poprawi się komunikacja twarzą w twarz, a także umiejętności przywódcze, zarządzanie konfliktami i budowanie zaufania. Proces uczenia się zachęca również do umiejętności społecznych w grupach uczących się kooperatyw, aby pomóc jednostkom nawiązywać przyjaźnie.
Strategie wspólnego uczenia się
Omawiane przez innowatorów, takich jak David Johnson i Johnson, Robert Slavin, Edythe Holubec i Spencer Kagan, uczenie kooperatywne ma znaczący wpływ na uczenie się indywidualistyczne i umiejętności interpersonalne. Istnieje wiele sposobów na wprowadzenie wyższego poziomu strukturyzacji uczenia kooperatywnego do klasy w celu osiągnięcia osiągnięć uczniów, takich jak:
- Technika układanki: Dzięki temu uczeniu się opartemu na współpracy każdy uczeń jest odpowiedzialny za określoną część projektu i wykonanie grupy. Uczniowie muszą włączyć swoje umiejętności w grupę, aby dopasować elementy układanki w całość.
- Pomyśl, podziel się w parach: W tej metodzie uczenia się uczniowie otrzymują konkretne pytanie do rozważenia. Będą nagrywać swoje myśli niezależnie i po cichu. Podczas zajęć uczniowie łączą się w pary z partnerem, aby omówić pomysły na osiągnięcie wspólnych celów. Nauczyciel odpowiedzialny za zarządzanie klasą może poprosić uczniów o podzielenie się swoimi odpowiedziami.
- Wewnątrz-zewnętrzny krąg: W tej strategii nauczania uczniowie biorący udział w sesji instruktażowej tworzą dwa kręgi, jedno w drugim. Uczniowie zmieniają czas, aby móc omówić pomysły z nowym partnerem.
- Gry i turnieje zespołowe: Dzieje się tak, gdy uczniowie są podzieleni na małe grupy, aby przygotować się do gry z ciekawostkami lub quizu.
Warto zauważyć, że uczenie się oparte na współpracy to nie to samo, co uczenie się oparte na współpracy, w ramach którego uczniowie odgrywają rolę w upewnianiu się, że uczą innych członków swojego zespołu pewnych umiejętności, aby zwiększyć szanse na sukces grupy. Uczenie się oparte na współpracy opiera się na nieco innym zestawie zasad i technik.
Rola nauczyciela w uczeniu się opartym na współpracy
Celem pedagogicznych metod interakcji społecznych w uczeniu się opartym na współpracy jest zapewnienie uczniom możliwości uczenia się od rówieśników, rozwoju i rozwijania nowych umiejętności. W przeciwieństwie do innych strategii nauczania, nauczyciel podczas sesji wspólnego uczenia się jest często minimalny. Głównym zadaniem nauczyciela jest utrzymywanie uczniów w temacie i skupienie się na pracy lub projekcie.
Pracując w grupach, uczniom uczestniczącym w nauce opartej na współpracy łatwo jest odejść od tematu i rozpocząć kontakty towarzyskie, zamiast skupiać się na wykonywanym zadaniu. Nauczyciel powinien obserwować grupę współpracującą podczas uczenia się, aby upewnić się, że jej uwaga pozostaje skupiona na wykonywanym zadaniu i nie skupia się na czymś nowym.
Jeśli w klasie lub placówce edukacyjnej współpracuje wiele grup, nauczycielowi trudno jest nadzorować każdy zespół jednocześnie. Jednak nauczyciel nadal będzie często sprawdzał grupy, aby upewnić się, że nie tracą zbyt wiele z kursu. Nauczyciele mogą służyć radą i wskazówkami, aby skierować rozmowę z powrotem na właściwy tor.
Czy nauka oparta na współpracy to dobry pomysł?
Uczenie się oparte na współpracy może być skutecznym sposobem na zjednoczenie zespołów w środowisku społecznym w celu zapewnienia lepszych doświadczeń edukacyjnych. Wspólna sesja edukacyjna może budować kulturę i społeczność w miejscu pracy lub środowisku szkolnym. To także doskonały sposób na nauczenie umiejętności przywódczych i pomoc uczniom w odkrywaniu nowych sposobów pracy w zespole.
Współpraca w uczeniu się szanuje indywidualne mocne i słabe strony każdego ucznia, dając im szansę na rozwój jako część zespołu i jako pojedynczej osoby. Podobnie jak wszystkie strategie nauczania, współpraca w uczeniu się może działać lepiej u niektórych uczniów niż u innych.
