Die proses waardeur 'n bank of verkryger kaarttransaksies indien wat namens die handelaar goedgekeur is. Daar is verskillende partye in 'n kredietkaarttransaksie, waaronder die uitreiker, die verwerker en die verkryger.
Die prosesse wat by 'n kredietkaarttransaksie betrokke is, behels die aanslag sowel as die invordering en of die verdeling van fooie tussen die verskillende partye. 'N Kredietkaartwisselaar staan ook bekend as 'n wisselaar en al die prosesse verbonde aan 'n transaksie word in plek gestel om te verseker dat die transaksie veilig en veilig is en dat die nodige fondse beskikbaar is om die aankoop te voltooi.
Wisselkoers het oorspronklik 'n manier geword vir banke om die verlore rente te verhaal wat voortspruit uit kredietkaarttydperke vir die terugbetaling van skuld. In werklikheid verwys Visa nog steeds na wisselkoersfooie as 'wisselkoersgeld' tot vandag toe. Visa sê wel: "die belangrikste rol van uitruiling is om 'n billike balans tussen aansporingsmaatreëls tussen die finansiële instelling van die kaarthouer - wat Visa-kaarte aan verbruikers uitreik - en die finansiële instelling van 'n kleinhandelaar te skep wat kleinhandelaars inskryf en Visa-transaksies daarvoor verwerk."
Wisselkoerse is nie staties nie, en wisselkoerse vir Visa en Mastercard, die twee grootste kredietkaartmerke, kan in April en Oktober twee keer per jaar verander word.
Elke transaksie word gekategoriseer soos bepaal deur die kaartmerk (Visa, Mastercard), en die wisselkoers is afhanklik van hierdie kategorisering. Hierdie indeling van elke transaksie staan bekend as uitruilkwalifikasie, en daar is verskillende faktore wat bepaal of 'n transaksie by uitruiling sal kwalifiseer. Sommige faktore kan deur die handelaar beheer word, terwyl ander nie beheer kan word nie.
Die faktore wat deur handelaars beheer kan word, sluit in of die transaksie 'n kaart teenwoordig is of die kaart nie teenwoordig is nie, met die huidige transaksies met 'n kleiner bedrag. Die data wat saam met die transaksie voorsien word, het ook 'n invloed op die wisselkoers, en transaksies met volledige data sal kleiner fooie meebring. Die handelaarskategorie-kode (MCC) beïnvloed ook die fooie, aangesien sekere handelaarskodes outomaties hoër fooie betaal.
Die faktore wat buite die handelaars se beheer val, sluit in die kortsoort (krediet versus debiet), die kaartsmerk (kaarte met 'n soort beloning het gewoonlik hoër fooie) en die kaarteienaar (individubbele, sake-, korporatiewe of owerheid).
Aangesien die wisselkoers die grootste deel van die koste vir die verwerking van kredietkaarte vir handelaars uitmaak, is dit van kardinale belang dat 'n handelaar verseker dat elke transaksie kwalifiseer vir die laagste moontlike kategorieë om die fooie wat gehef word te verminder. Die proses om verwerkingskoste te verlaag, staan bekend as wisseloptimalisering.
